Eerste lesweek

Lesgeven

Elke ochtend is het rollen op wolkjes. Mogen lesgeven voor deze kinderen is een cadeau.

Door de twijfels of ik wel überhaupt zou kunnen  starten, is elk dag een geschenk. Lucky me!


Het voorbereidend werk heb ik nog nooit zo graag gedaan. Gretig om te willen werken en de beste versie van mezelf te zijn, en ook zoveel mogelijk in orde hebben de dag dat het me niet afgaat, of de spijtige dag dat ik het moet doorgeven aan mijn 2 geweldige "schaduw maatjes" Annelies (naamgenootje) en Kathleen.


Maar thuisgekomen is het vaak een hel. De deur valt achter me dicht, ik klap men rolstoel weer open en als er dan iets valt, ik ergens tegen stoot, dat is genoeg om de tranen naar boven te doen komen. Compleet uitgeput. Er zijn dagen dat ik niet meer uit bed kom buiten voor het toilet. Letterlijk. 

Days like these

En dan zijn er dagen zoals donderdag, toen het orkest een BBQ organiseerde. Ik wilde het graag zoals vorig jaar in mijn tuin. 

Dus zorgde een groep voor al het eten en voorbereiding bij hen thuis.  Mijn ouders zorgde voor tafels, stoelen en BBQ, de scouts zorgde voor borden en bestek, en ik deed voor de eerste de deur open. 

Even ben ik mee aan tafel gaan zitten. Maar de rest van de tijd lag ik in mijn hangmat die aan de lange tafel grensde. 

Voor sommigen is het misschien moeilijk te plaatsen en moet het lijken alsof dit te veel voor me was en pijnlijk. 

Maar in realiteit genoot ik van elke seconde.  Ik kon mijn bijdrage leveren door kaarsjes te voorzien, lichtjes in de boom, een vuurtje en  fakkels. 

Mijn tuin vol lichtjes en mensen, counting my blessings! 

Ik zie af, maar ik geniet

De ernst van de pijnaanvallen zijn gezakt.  De ziekenhuis week deed zijn werk. Om de andere week een dag ziekenhuis voor de extra baxters is best vermoeiend maar noodzakelijk. Het is nu even wachten tot de artsen hebben overlegd, hun verslagen hebben geschreven. 

Mijn darmen lieten deze graag weten dat ik een MULTI systeemziekte heb: 'ik kan ook moeilijk doen hoor'. Gelukkig is het gebouw waarin ik lesgeef op alles voorzien: compleet rolstoelvriendelijk en het gehandicapten toilet vlakbij, dus sorry darmen, deze meid doet verder! 

 

Mijn rolstoel is besteld. Ondertussen doe ik het met het toonzaalmodel dat niet volledig voldoet aan de noden, maar toch al een grote vooruitgang is. Ik haakte een tas met de kleuren van men ziektes en lievelingskleur wat een fleurige tas opleverde, compleet met rits, voor zakjes, extra zakjes binnenin, riemen om te dragen als ik even uit rolstoel ben. Best fier op men creatie dus aan een 2de versie begonnen voor mijn manuele rolstoel. Ondertussen wacht ik vol spanning op mijn eigen rolstoel, mijn Ferrari die het me zoveel makkelijk moet maken!

 

Ik zie af, maar bovenal geniet ik!

Reactie schrijven

Commentaren: 0